Τα νέα μας

Όταν ένας προπονητής –συνειδητά ή ασυνείδητα– καλλιεργεί την αίσθηση ότι οι αθλητές του είναι "διαφορετικοί", "ανώτεροι", "εκλεκτοί", τότε σταδιακά στήνει ένα πλαίσιο σύγκρισης, όχι εξέλιξης. Η ανάγκη του ίδιου να επιβεβαιώσει την αξία του μέσα από την απόλυτη αφοσίωση των αθλητών του, λειτουργεί σαν μικρό δηλητήριο που διαχέεται στις σχέσεις.

Για να προετοιμαστεί κάποιος σωστά, πρέπει να ισορροπήσει την προπόνηση μεταξύ πισίνας και open water, καθώς κάθε περιβάλλον έχει τις δικές του απαιτήσεις και οφέλη. Ας δούμε τις βασικές διαφορές και πώς μπορείς να αξιοποιήσεις και τις δύο συνθήκες προπόνησης για βέλτιστη απόδοση.

Ο πόνος στη βουβωνική χώρα είναι ένα συχνό πρόβλημα στους αθλητές, το οποίο συχνά προκύπτει από πολλαπλές αιτίες αντί για μία μεμονωμένη παθολογία. Η συνύπαρξη πολλαπλών τραυματισμών στην περιοχή μπορεί να δυσχεράνει τόσο τη διάγνωση όσο και τη διαχείριση του προβλήματος. Ο λαγονοψοΐτης μυς ευθύνεται για το 36% των περιπτώσεων πόνου στη βουβωνική περιοχή, με παθήσεις όπως η τενοντοπάθεια, η θυλακίτιδα και η υπέρχρηση να αποτελούν συχνές αιτίες εμφάνισης ενοχλήσεων κατά το τρέξιμο

Η προπόνηση για μαραθώνιο απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό, ώστε ο δρομέας να αναπτύξει αντοχή, δύναμη και προσαρμοστικότητα στις συνθήκες του αγώνα. Πολλοί αθλητές επικεντρώνονται αποκλειστικά σε επίπεδες διαδρομές, είτε λόγω ευκολίας είτε λόγω του μύθου ότι οι κλίσεις, και ιδιαίτερα οι κατηφόρες, αυξάνουν τον κίνδυνο τραυματισμού.

Τα ισχία είναι από τις πιο ισχυρές και ευκίνητες αρθρώσεις του σώματος, καθώς επιτρέπουν κινήσεις προς όλες τις κατευθύνσεις: κάμψη, έκταση, απαγωγή, προσαγωγή και στροφές. Στο ορεινό τρέξιμο, όπου το έδαφος είναι ασταθές και με έντονες κλίσεις, τα ισχία μεταφέρουν την ενέργεια από τους τετρακέφαλους και τους οπίσθιους μηριαίους προς τον κορμό και τα άνω άκρα. Αν η σταθερότητα ή η ευκινησία τους είναι περιορισμένη, τότε χάνεται πολύτιμη ενέργεια, μειώνοντας την απόδοση και αυξάνοντας τον κίνδυνο τραυματισμών.

Το κινητικό πρότυπο τρεξίματος, δηλαδή ο τρόπος που τρέχει κάποιος, είναι σαν τη δική του υπογραφή: μοναδικό και προσωπικό. Μπορεί, όμως, αυτή η «υπογραφή» να τροποποιηθεί; Μπορεί ένας δρομέας να βελτιώσει την τεχνική του για να τρέχει πιο αποτελεσματικά ή να προστατεύσει το σώμα του από τραυματισμούς; Η απάντηση είναι θετική, αν και...

Η ενδυνάμωση σε αθλήματα αντοχής αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της προπονητικής διαδικασίας. Η ενσωμάτωσή της στο γενικό προπονητικό πλάνο οδηγεί σε βελτιωμένη απόδοση, μειωμένο κίνδυνο τραυματισμών και υψηλότερα επίπεδα απόδοσης. Η εξατομίκευση του προγράμματος είναι καθοριστική, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως η προπονητική ηλικία, η σωματοδομή, οι φυσιολογικές προσαρμογές και το προπονητικό μοτίβο..

Η χρήση μπατόν στο ορεινό τρέξιμο έχει αναδειχθεί ως μια πρακτική που προσφέρει πολλαπλά οφέλη τόσο στην αθλητική απόδοση όσο και στη βελτιστοποίηση φυσιολογικών παραμέτρων. Στο άρθρο αυτό θα διερευνήσουμε τις επιστημονικές βάσεις της χρήσης μπατόν, τη σχέση τους με άλλες αθλητικές πρακτικές, όπως το ορειβατικό σκι, καθώς και τις προϋποθέσεις ή τις διαδρομές όπου η χρήση τους είναι περισσότερο απαραίτητη.

Συχνά ακούγεται η φράση "πρέπει να δουλεύεις στις αδυναμίες σου για να ισορροπήσεις τις επιδόσεις σου". Ωστόσο, αυτή η λογική μπορεί να υπονομεύσει τόσο τη συνολική απόδοση όσο και την ψυχολογία του αθλητή. Από τη δική μου οπτική, η εστίαση στο δυνατό σημείο ενός αθλητή προσφέρει μεγαλύτερη αξία. 

Η αυτοδιαχείριση τραυματισμών μέσω σύγχρονων πρωτοκόλλων, όπως το M.E.A.T. αποτελεί έναν ασφαλή και αποδοτικό τρόπο αποκατάστασης για τους δρομείς. Με τη σωστή χρήση αυτών των οδηγιών, οι αθλητές μπορούν να εξοικονομήσουν χρόνο, χρήματα και προσπάθεια, ενώ ταυτόχρονα ενδυναμώνονται ψυχολογικά, αφού καταφέρνουν μόνοι τους να προσπερνούν ήπιους τραυματισμούς.